Święto poświęcone jest żołnierzom antykomunistycznego podziemia. Zostało ustanowione 3 lutego w 2011 roku.
1 marca to symboliczna data, tego dnia w 1951 roku w więzieniu na warszawskim Mokotowie wykonano wyrok śmierci na siedmiu członkach z kierownictwa zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Pierwsze obchody (2011 rok) uczciły pamięć straconych przywódców WiN: Łukasza Cieplińskiego, Mieczysława Kawalca, Józefa Batorego, Adama Lazarowicza, Franciszka Błażeja, Karola Chmiela i Józefa Rzepki.
Żołnierzami Wyklętymi, Żołnierzami Niezłomnymi określa się członków ruchu niepodległościowego, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski. Określenie zostało upowszechnione na początku lat 90. Historycy szacują, że do podziemia antykomunistycznego po 1944 roku należało 120 – 180 tys. osób.
Najczęściej podejmowali oni akcje skierowane przeciwko zbrojnym oddziałom UB i MO. Polskie podziemie niepodległościowe stanowiło kontynuację walki z okresu okupacji niemieckiej. Aparat komunistycznego terroru skazał na karę śmierci 5 tys. osób, ponad 21 tys. zmarło lub zostało zamordowanych w więzieniach.